Die Reisiger - Coenie de Villiers

DIE REISIGER - Coenie de Villiers

Sny vir my, o Heer
'n wandelstok of twee
uit die woud by Tsitsikamma
en loop dan met my mee:
Oor die vlaktes van die Groot Karoo,
oor die berge van Natal,
langs die kus af tot by Vleesbaai -
tot by die groen van Riversdal.

Brand die hemel van die Vrystaat
in my hart se dagboek in.
Laat my nooit dié lug vergeet nie
wat aan die horison begin.

En Heer, is dit dieselfde son
wat by my reis se einde skyn?
Behou mens steeds die reuk van reën
as jou geheue dalk sou kwyn?
Want ek vrees mos nie die vreemde nie,
selfs die afstand laat my koud.
By U is daar geen leemte nie -
U bly steeds my behoud.

Al reis ek oor die Sewe Seë -
skuif kontinente stil verby;
sal ek my voetval op U rig,
my in die reis verbly.
Maar ek vrees tog wel die eensaamheid
en skrik die groot alleen.
Dís wanneer U my moet dra,
want U weet ek gaan daarheen:
Laat die sterre dus my kompas wees
en U steeds my ware Noord.
Lei elke voetstap van my reis, o Heer,
want dit is soos dit hoort.